पुरूष
स्त्री च्या मातृत्वास जपतो
स्वतःचं अस्तित्व विसरतो
आई, पत्नी, बहीण नाती जपतो
स्त्री ला पूर्णत्व बहाल करतो
पहाडासारखा उभा पाठीशी
वटवृक्षा सम घराचा आधार
कुटुंब आणि संसाराचा
मजबूत खांद्यावर पेलतो भार
संकटकाळी धैर्यशील
स्वतःचं दुःख लपवतो
धाय मोकलून रडत नाही
तिचे मात्र अश्रू पुसतो
पुरूषाला म्हटलं जातं
दगडाच्या काळजाचा
वेळ प्रसंगी कठीण बनतो
पण असतो मृदु हृदयाचा
पती सुख दुःखात साथ देणारा
बाप नेहमीच खंबीर असतो
भाऊ वेळोवेळी मदतीचा हात
मुलगा वृद्धत्वाची काठी बनतो
सौ. किशोरी शंकर पाटील, विरार
