तू होतास की भास... कवयित्री मनिषा भिसे

 आलं आभाळ भरून.. 

खोल डोळ्यात उदासी

अशी लपता लपेना 

गूज सांगावे कोणास

मन मनात मावेना

आलं आभाळ भरून

दुःख हृदयाचे दाटून

दोन हात वादळाशी 

वीज येते कडाडून

आठव अंतरात खोल

घेते काळजाचा ठाव

नेते पुन्हा मला दूर

देते भलताच घाव

येता आठव कंठाशी 

जीव कासावीस होतो 

डोळा आसवे दाटून

मागे पुढे हिंदोळतो

कसं लढावं काळाशी 

शक्ती मनाची संपते

दुःख मौन पांघरून

शब्द शब्द आठवते

 सौ. भावना देवेंद्र नेमाडे.